Wstęp

W przypadku laptopa dobrym pomysłem jest użycie jakiejś aplikacji X-Window do konfiguracji WiFi, z możliwością łatwego przełączania pomiędzy sieciami oraz automatycznym wykrywanie podłączenia kabla do karty Ethernet. Takie możliwości zapewnia np. NetworkManager (korzysta z aplikacji wpa_supplicant), przeznaczony dla środowiska Gnome. W przypadku stacjonarnych maszyn konfiguracja rc-skryptów powinna być wystarczająca w większości wypadków.

W naszych przykładach przedstawimy konfigurację dla sieci bezprzewodowej działającej w trybie trybie infrastruktury (managed), o określonym identyfikatorze SSID i zabezpieczonej kluczem WEP oraz WPA2-PSK (WPA2 Personal). WEP zawiera zbyt dużo słabych punktów i jest podatny na szybkie złamanie, dlatego o ile nie jesteśmy ograniczeni sprzętem to należy używać właśnie WPA2.

Niektóre karty sieciowe WiFi mają dedykowane sterowniki i ich konfiguracja nie sprawia większych kłopotów, w pozostałych wypadkach posłużymy się sterownikami dla systemu Microsoft Windows, uruchomionymi dzięki aplikacji NdisWrapper. Jest to możliwe dzięki temu, że większość sterowników jest napisana zgodnie ze standardem NDIS. Po załadowaniu modułów, dalsza konfiguracja interfejsu w obu przypadkach przebiega niemal identycznie.

Sterowniki dedykowane

Do kernela w wersji 2.6.24 trafiło wiele modułów obsługujących sterowniki kart WLAN, sterowniki rozwijane niezależnie są dostępne w osobnych pakietach kernel-net-* Przykładowo zainstalujemy moduł dla kart Atheros:

$ poldek -i kernel-net-madwifi-ng

# modprobe ath_pci

Sterowniki z NdisWrapperem

Instalujemy pakiety kernel-net-ndiswrapper oraz ndiswrapper:

$ poldek -i ndiswrapper kernel-net-ndiswrapper

Potrzebne nam będą teraz sterowniki windowsowe naszej karty sieciowej. Konkretnie chodzi o pliki z rozszerzeniami *.inf oraz *.sys. Możesz je skopiować z dostarczonej przez producenta płytki ze sterownikami

# mkdir /lib/windrivers # cd /lib/windrivers # cp /media/cdrom/sciezka/do/sterownikow/sterownik.inf . # cp /media/cdrom/sciezka/do/sterownikow/sterownik.sys .

Musimy teraz zainstalować te sterowniki przy użyciu NdisWrappera.

# ndiswrapper -i /lib/windrivers/sterownik.inf

Jeśli chcemy aby stworzył się alias w pliku /etc/modprobe.conf wykonujemy polecenie:

# ndiswrapper -m

Sieć WEP

Domyślnie rc-skrypty do obsługi WLAN używają pakietu wireless-tools:

$ poldek -i wireless-tools

DEVICE=wlan0 IPADDR=192.168.0.2/24 ONBOOT=yes BOOTPROTO=dhcp WLAN_ESSID=nasza_nazwa_sieci WLAN_KEY=A638FED41027EA086ECD6825B0

Jako urządzenie w opcji DEVICE wskazujemy nadaną przez kernel nazwę. Kartom nadawane są zwykle nazwy wlan0, wlan1, itd. Wyjątkiem od tej reguły są niektóre sterowniki, rozwijane niezależnie od kernela np. ath{$NR} dla kart z układami Atheros Communications, czy ra{$NR} dla Ralink Technology (w kernelach do 2.6.24). To jaka nazwa została przydzielona naszemu urządzeniu możemy odczytać z komunikatów jądra.

Poniżej przedstawione zostaną parametry sieci WLAN:

WLAN_ESSID=moja_siec

WLAN_KEY=A638FED41027EA086ECD6825B0

Dodatkowo możemy ustawić szybkość interfejsu:

WLAN_BITRATE=auto

Sieć WPA2-PSK

Opisane powyżej wireless-tools nie potrafią używać szyfrowania WPA/WPA2, dlatego konieczny nam będzie pakiet wpa_supplicant:

$ poldek -i wpa_supplicant

Edytujemy plik /etc/wpa_supplicant.conf, w którym definiujemy opcje sieci WLAN:

ap_scan=1 network={ ssid="nasza_nazwa_sieci" key_mgmt=WPA-PSK proto=RSN pairwise=CCMP TKIP group=CCMP TKIP WEP104 WEP40 psk=anejdlf7323e64ekjlkbdsxhjsldjf3fda }

Testujemy połączenie z WiFi:

# ifconfig wlan0 up # wpa_supplicant -Dwext -iwlan0 -c/etc/wpa_supplicant.conf -dd

DEVICE=wlan0 IPADDR=192.168.0.2/24 ONBOOT=yes BOOTPROTO=dhcp WLAN_WPA=yes WLAN_WPA_DRIVER=wext

Restartujemy ponownie naszą sieć:

# /etc/init.d/network restart

Aktywacja i diagnostyka

Na wszelki wypadek powinniśmy się upewnić, że nasza maszyna jest w zasięgu sieci radiowej:

# iwlist wlan0 scan

# /etc/rc.d/init.d/network start Ustawianie parametrów sieci....................[ ZROBIONE ] Podnoszenie interfejsu wlan0...................[ ZROBIONE ]

# iwconfig lo no wireless extensions. eth0 no wireless extensions. wlan0 IEEE 802.11g ESSID:"nasza_nazwa_sieci" Nickname:"foo.com" Mode:Managed Frequency:2.412 GHz Access Point: 8A:1C:F0:6F:43:2D Bit Rate=300 Mb/s Sensitivity=-200 dBm RTS thr=2346 B Fragment thr=2346 B Encryption key:ABFA-155B-E90F-1D1C-FC34-66ED Security mode:restricted Power Management:off Link Quality:100/100 Signal level:-30 dBm Noise level:-96 dBm Rx invalid nwid:0 Rx invalid crypt:0 Rx invalid frag:0 Tx excessive retries:0 Invalid misc:0 Missed beacon:0

W przypadku użycia pakietu wpa_supplicant możemy użyć programu wpa_cli:

wpa_cli status Selected interface 'wlan0' bssid=00:1e:e5:6d:62:5e ssid=nasza_nazwa_sieci id=0 pairwise_cipher=CCMP group_cipher=TKIP key_mgmt=WPA2-PSK wpa_state=COMPLETED ip_address=192.168.0.2

Jeżeli mamy kartę obsługującą tryb "n" może nam się przydać polecenie iwpriv z pakietu wireless-tools. Możemy przełączyć wtedy kartę wifi w szybszy tryb, ponieważ często z automatu włączony jest wolniejszy np. "g". Uruchamiamy więc:

# iwpriv wlan0 network_type n

# iwlist bitrate lo no bit-rate information. eth0 no bit-rate information. wlan0 8 available bit-rates : 6 Mb/s 9 Mb/s 12 Mb/s 18 Mb/s 24 Mb/s 36 Mb/s 48 Mb/s 54 Mb/s Current Bit Rate=270 Mb/s