Bociek PLD - Pisarz
I. Informacje podstawowe
II. Instalacja
III. Podręcznik użytkownika
IV. Podręcznik administratora
Interfejsy sieciowe
Ethernet
V. Tworzenie PLD - Praktyczny poradnik
VI. O podręczniku
O tej książce
Spis treści
Inne wersje tego dokumentu
HTML (jeden plik)
Odnośniki
Tworzymy dokumentację PLD
Strona PLD
Listy dyskusyjne PLD

Ethernet

<- ->
 

Urządzenie

Większość dostępnych na rynku kart sieciowych jest oparta na układach Realteka, 3Com bądź Intela, dzięki temu nie będzie problemów z uruchomieniem urządzenia. Karty sieciowe są automatycznie wykrywane przez jądro i nadawane są im nazwy kolejno: eth0, eth1, eth2, itd. Jedyną rzeczą jaka pozostaje to załadowanie odpowiedniego modułu dla danego urządzenia, proces ten dokładnie opisano tutaj: tym dokumencie.

Pliki konfiguracyjne interfejsów są przechowywane w katalogu /etc/sysconfig/interfaces, nazwy tych plików będą miały kolejno nazwy ifcfg-eth0, ifcfg-eth1, ifcfg-eth2, itd. W tym rozdziale założono, że konfigurujemy pierwszy interfejs (eth0). Pliki te modyfikujemy za pomocą dowolnego edytora tekstu np.

# vim /etc/sysconfig/interfaces/ifcfg-eth0

Statyczna konfiguracja karty sieciowej

Zaczynamy od zmodyfikowania lub utworzenia pliku /etc/sysconfig/interfaces/ifcfg-eth0, aby karta działała poprawnie powinieneś mieć tam podobne ustawienia:

DEVICE="eth0"

Powyższa opcja ta określa nazwę urządzenia.

IPADDR="192.168.0.2/24"

Ta opcja określa adres karty sieciowej oraz maskę podsieci. Maskę podsieci podajemy w notacji CIDR - "/24" odpowiada masce 255.255.255.0.

ONBOOT="yes"

Ustaw na "yes" jeśli chcesz aby interfejs automatycznie podnosił się razem z podsystemem sieci.

BOOTPROTO="none"

Ta opcja pozwala dokonać wyboru, w jaki sposób karta sieciowa ma otrzymywać konfigurację. Powyższy wpis sprawia, że system pobiera wszystkie ustawienia z posiadanych plików konfiguracyjnych.

Na końcu aktywujemy sieć.

Dynamiczna konfiguracja karty sieciowej (DHCP)

Na początek wybieramy jeden z programów klienckich: dhcpcd lub pump:

# poldek -i dhcpcd

Nasze zadanie ogranicza się do zmiany jednego parametru w pliku /etc/sysconfig/interfaces/ifcfg-eth0. Odszukujemy w nim opcję BOOTPROTO i wskazujemy klienta DHCP, który ma być użyty:

BOOTPROTO="dhcp"

Na koniec dokonujemy aktywacji interfejsu.

Mała uwaga: przy użyciu DHCP statyczne opcje sieciowe (adres IP, maska podsieci, brama) umieszczone w plikach konfiguracyjnych będą ignorowane, zaś zawartość pliku /etc/resolv.conf będzie nadpisywana informacjami przyznanymi przez serwer DHCP.

Aktywacja sieci

Ostatnią czynnością jest uruchomienie lub restart podsystemu sieci:

# /etc/rc.d/init.d/network start
Ustawianie parametrów sieci....................[ ZROBIONE ]
Podnoszenie interfejsu eth0....................[ ZROBIONE ]

 
<- ->