Bociek PLD - Pisarz
I. Informacje podstawowe
II. Instalacja
III. Podręcznik użytkownika
IV. Podręcznik administratora
Administracja
Zmiana poziomu pracy systemu
V. Tworzenie PLD - Praktyczny poradnik
VI. O podręczniku
O tej książce
Spis treści
Inne wersje tego dokumentu
HTML (jeden plik)
Odnośniki
Tworzymy dokumentację PLD
Strona PLD
Listy dyskusyjne PLD

Zmiana poziomu pracy systemu

<- ->
 

PLD jest systemem uniksowym, a więc obsługuje tzw. poziomy pracy (ang. run levels). Poziom pracy jest to specjalna konfiguracja systemu, która pozwala zaistnieć tylko wytypowanym usługom bądź podsystemom. Mamy sporo swobody w wyborze usług pracujących bądź wyłączonych w danym poziomie pracy, opis jak nimi zarządzać znajdziemy w tym dokumencie.

Poziom Opis
1 Konfiguracja z minimalną ilością uruchamianych podsystemów. Nie ma obsługi sieci i nie zezwala na logowanie się innym użytkownikom.
2 Rzadko używany tryb wielu użytkowników. Uruchamiana jest obsługa sieci i większości usług oprócz NFS.
3 Popularny tryb prac z dostępem wielu użytkowników i uruchomieniem wszystkich usług. Jest to typowy tryb dla maszyn obsługiwanych z konsoli tekstowej - np.: serwerów.
4 Rzadko używany tryb wielu użytkowników. - praca w konsoli tekstowej
5 Typowy tryb z dostępem wielu użytkowników uruchamiający system X-Window (uruchamia demon GDM lub KDM). Poziom używany na stacjach roboczych z GUI. Więcej o sposobach uruchamiania X-Window w tym dokumencie.
single Tryb jednego użytkownika (ang. Single user mode) - używany przez administratorów w sytuacjach awaryjnych. Uruchamia mniej skryptów startowych niż pierwszy poziom. Jego włączanie ma sens tylko przez przekazanie do jądra parametru single z poziomu bootloadera.

Są jeszcze dwa tryby: tryb 0 i 6. Pierwszy jest używany w celu zatrzymania wszystkich usług i podsystemów przed zamknięciem systemu, drugi zaś przed ponownym uruchomieniem systemu. Z pośród wymienionych poziomów pracy najczęściej używa się poziomu 3 lub 5.

Poziomem pracy zarządza proces init. W celu określenia domyślnego poziomu pracy, init odczytuje swój plik konfiguracji (/etc/inittab) podczas uruchomienia systemu. Po uruchomieniu administrator może wymusić zmianę poziomu za pośrednictwem programu telinit (link symboliczny do programu init). Należy pamiętać o tym, że telinit nie dokonuje zmian w pliku /etc/inittab, tak więc przy ponownym uruchomieniu systemu wybrany zostanie ustawiony w nim poziom pracy. Więcej informacji o pliku /etc/inittab znajdziemy w tym dokumencie.

Za domyślny poziom pracy odpowiada opcja "initdefault", może ona przyjąć wartość od 1 do 5 np.:

id:3:initdefault:

Powyższy przykład włączy system na trzecim poziomie pracy, jest domyślna wartość w PLD.

W wyniku zmiany poziomu zostaną zatrzymane wszystkie wszystkie podsystemy wyłączone z pracy na tym poziomie, zaś te które mają działać zostaną uruchomione. Przykładowo jeśli chcemy przejść do trybu 2 użyjemy polecenia:

# telinit 2

Jeśli system do tej pory pracował w trybie 3 to wyłączona zostanie usługa NFS.

Możemy również określić poziom uruchomienia przed startem systemu, dokonujemy tego za pomocą parametrów przekazywanych za pośrednictwem bootloadera. Więcej szczegółów na ten temat znajdziemy w tym dokumencie.

 
<- ->