Bociek PLD - Pisarz
I. Informacje podstawowe
II. Instalacja
III. Podręcznik użytkownika
IV. Podręcznik administratora
Konfiguracja systemu
Zmienne środowiskowe
V. Tworzenie PLD - Praktyczny poradnik
VI. O podręczniku
O tej książce
Spis treści
Inne wersje tego dokumentu
HTML (jeden plik)
Odnośniki
Tworzymy dokumentację PLD
Strona PLD
Listy dyskusyjne PLD

Zmienne środowiskowe

<- ->
 

Przeglądanie

Zmienne środowiskowe to prosty sposób modyfikowania konfiguracji środowiska użytkownika. Listę zmiennych i przypisanych im wartości uzyskamy za pomocą polecenia powłoki set, na poniższym przykładzie przedstawiono fragment wyniku polecenia:

$ set
BASH=/bin/bash
BASH_VERSINFO=([0]="2" [1]="05b" [2]="0" [3]="2" [4]="release" [5]="i686-pld-linux-gnu")
BASH_VERSION='2.05b.0(2)-release'
COLORTERM=gnome-terminal
COLUMNS=125

Konfiguracja globalna

Administrator może ustawić globalnie wszystkim użytkownikom zmienne środowiskowe. Do tego wykorzystuje się mechanizm env.d. Jest to katalog umieszczony w /etc, zawierający pliki tekstowe o nazwach takich samych jak nazwy zmiennych, wewnątrz każdego z nich podana nazwa zmiennej i jej wartość. Przykładowo zmienna EDITOR zostanie zainicjowana jeśli utworzymy plik /etc/env.d/EDITOR, jego treść może wyglądać następująco:

EDITOR=vim

Zmiany w /etc/env.d są aktualizowane po ponownym zalogowaniu danego użytkownika.

Konfiguracja lokalna

Każdy użytkownik może zarówno tworzyć takie zmienne jak i nadpisywać te ustawione globalnie.

Zmienne możemy powoływać na czas sesji, dokonujemy tego przy pomocy powłoki (shell). W większości z nich (sh, zsh, bash, ksh) istnieje polecenie export które pozwala ustawić dowolna zmienną np.:

# export EDITOR=mcedit

Tak ustawiona zmienna będzie funkcjonować do czasu wylogowania użytkownika

Aby ustawić na stałe zmienną użyjemy pliku konfiguracyjnego powłoki. Musimy jedynie wstawić do takiego pliku podane wyżej polecenie export. Każda z powłok posiada swoje własne pliki startowe, przykładowo powłoka BASH używa pliku ~/.bash_profile i ~/.bashrc, zaś ZSH ~/.zshenv. Więcej informacji na ten temat zawarto w manualu każdej z powłok.

Jeśli chcemy ustawić zmienną środowiskową tylko dla jednego uruchamianego programu, to podajemy jej definicję przed nazwą programu np.:

$ http_proxy=62.87.244.34:8080 wget http://foobar.com/plik.foo

 
<- ->