Bociek PLD - Pisarz
I. Informacje podstawowe
II. Instalacja
III. Podręcznik użytkownika
IV. Podręcznik administratora
Kernel i urządzenia
Statyczne zarządzanie modułami
V. Tworzenie PLD - Praktyczny poradnik
VI. O podręczniku
O tej książce
Spis treści
Inne wersje tego dokumentu
HTML (jeden plik)
Odnośniki
Tworzymy dokumentację PLD
Strona PLD
Listy dyskusyjne PLD

Statyczne zarządzanie modułami

<- ->
 

Określenie modułu dla urządzenia

W zależności od naszych wymagań oraz zastosowania systemu operacyjnego, będzie się zmieniać liczba wymaganych sterowników, w większości wypadków będzie to wartość od kilku do kilkunastu modułów. Jeśli tych modułów jest mało to samodzielne ładowanie może być lepszym rozwiązaniem.

Aby wskazać odpowiedni moduł, musimy poznać dane urządzenia. Najbardziej interesującymi informacjami są: producent i model urządzenia lub użyty chipset. W większości wypadków te informacje znajdują się w dokumentacji urządzenia. Jeśli tak nie zdobędziemy szukanych informacji to możemy spróbować użyć którąś z poniższych metod:

  • Organoleptycznie - jeśli mamy dostęp do sprzętu to możemy obejrzeć urządzenie, opis może być umieszczony na płytce drukowanej lub na chipsecie (zwykle największy układ scalony).

  • lshw - zaawansowany program służący do wyświetlania szczegółowych danych o sprzęcie, jego zaletą jest duża ilość sprawdzanych podsystemów i wyświetlanie nazw używanych modułów przez konkretne urządzenie.

  • lspci - program ten wyświetla listę wykrytych urządzeń PCI/AGP wraz z dodatkowymi informacjami. Warto użyć tu dodatkowo opcji "-v" - "-vv" w celu zwiększenia ilości danych. Program ten znajdziemy w pakiecie pciutils.

  • Komunikaty jądra - są to dosyć cenne informacje, możemy je odczytać w dzienniku kernela: /var/log/kernel lub przejrzeć to co zwraca program dmesg:

    # dmesg | less

Kiedy uzyskaliśmy informacje o sprzęcie, pozostaje nam odnaleźć moduł:

  • pcidev - program z pakietu pci-database - stara się wykryć używany przez nas sprzęt oraz podaje nazwę sugerowanego modułu. Należy wywołać program z parametrem wskazującym o interesujące nas urządzenie np:

    # pcidev agp
    10de01e0 nvidia-agp nVidia Corporation|nForce2 AGP (different version?)

    drugi zwrócony łańcuch jest nazwą szukanego modułu. Aby otrzymać listę parametrów jakie przyjmuje program należy uruchomić go bez parametru. Uwaga: w celu określenia modułu kontrolera dysku nie należy używać parametru 'ide', tylko 'sata', gdyż linia sterowników IDE jest przestarzała. Zamiast niej należy używać tych opartych na libata.

  • Internet - można założyć, że ktoś się już spotkał z podobnym problemem. Mamy do dyspozycji sporą skarbnicę wiedzy: WWW, listy i grupy dyskusyjne.

  • Po nazwie modułu: modprobe -l {$słowo_kluczowe} - tak możemy próbować odnaleźć moduł wg. szukanego klucza np:

    # modprobe -l *snd*
    /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/sound/pcmcia/pdaudiocf/snd-pdaudiocf.ko.gz
    /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/sound/pcmcia/vx/snd-vxp440.ko.gz
    /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/sound/pcmcia/vx/snd-vx-cs.ko.gz
    /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/sound/pcmcia/vx/snd-vxpocket.ko.gz
    /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/sound/drivers/snd-serial-u16550.ko.gz
    /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/sound/drivers/mpu401/snd-mpu401-uart.ko.gz
    /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/sound/drivers/mpu401/snd-mpu401.ko.gz
    

  • modinfo - program ten zwraca informacje o module, którego nazwę podajemy jako parametr. Program jest pomocny jeśli zawęziliśmy listę pasujących modułów do kilku pozycji.

Kiedy sądzimy że odnaleźliśmy właściwy moduł możemy go bez obaw wczytać i przetestować nasze urządzenie, jeśli próba zakończyła się sukcesem to możemy zapisać jego nazwę do odpowiedniego pliku aby został załadowany przy każdym starcie systemu. Opis tego znajduje się w dalszej części rozdziału.

Zarządzanie modułami

Moduły są ze sobą powiązane i załadowanie danego modułu załaduje moduły od niego zależne (jeśli takie są), podobnie jest z ich usuwaniem z pamięci. Do zarządzania modułami zaleca się używanie programu modprobe z odpowiednimi parametrami zamiast programów insmod i rmmod

Listę załadowanych modułów i zależności między nimi otrzymamy po wydaniu polecenia lsmod np:

# lsmod
Module                  Size  Used by
lp                      8644  0
parport                29896  1 lp
ext3                  119304  1
amd74xx                11676  0 [permanent]
psmouse                34840  0
ide_core              109560  2 ide_disk,amd74xx
ide_disk               14336  9

Wczytanie modułu do pamięci:

# modprobe ne2k-pci

Usuwanie modułu z pamięci (możliwe tylko jeśli nie jest używany):

# modprobe -r ne2k-pci

Wyświetlenie listy modułów zależnych od podanego:

# modprobe --show-depends ne2k-pci
insmod /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/drivers/net/8390.ko.gz
insmod /lib/modules/2.6.11.6-4/kernel/drivers/net/ne2k-pci.ko.gz

Wyświetlenie listy dostępnych modułów:

# modprobe -l

Po "ręcznym" załadowaniu modułu do pamięci będzie on dostępny do czasu ponownego uruchomienia komputera, aby moduł był automatycznie ładowany przy starcie systemu musimy użyć opisanych dalej plików: /etc/modules lub /etc/modprobe.conf.

/etc/modules

Plik ten zawiera listę modułów, które zostaną załadowane podczas startu systemu (przez rc-skrypty). Znając nazwę modułu możemy dodać ją do tego pliku np:

echo "via82cxxx_audio" >> /etc/modules

/etc/modprobe.conf

W tym dokumencie powiedzieliśmy, że plik /etc/modprobe.conf służy do konfiguracji modułów, jednak za pomocą pewnej sztuczki będziemy mogli wskazywać moduły do załadowania. Polega ona na utworzeniu aliasów o ustalonych nazwach i które będą ładowane np. przez rc-skrypty. Przykładowo utworzenie aliasu eth0 do odpowiedniego modułu karty sieciowej spowoduje załadowanie danego modułu przy próbie podniesienia interfejsu pierwszego interfejsu Ethernet. Przykładowy alias:

alias eth0 8139too

spowoduje załadowanie modułu 8139too. Nic nie stoi na przeszkodzie żeby taki moduł został dopisany do /etc/modules, jednak metoda oparta na aliasach jest bardziej czytelna i elegancka (zwłaszcza przy większej ilości kart sieciowych). Poniżej została przedstawiona lista takich aliasów:
  • eth{$Nr} - opisany powyżej alias dla karty sieciowej typu Ethernet.

  • ide_hostadapter, scsi_hostadapter - aliasy do modułów kontrolerów pamięci masowych, używane są m.in. przez skrypt geninitrd.

  • char-major-116, snd-card-{$Nr}, char-major-14, sound-* - aliasy dla modułów kart muzycznych (ALSA).

Przykładowa konfiguracja:

alias eth0 8139too
alias scsi_hostadapter sata_sil
alias char-major-116 snd
alias snd-card-0 snd-intel8x0

 
<- ->